Ahmet Güneş: Dışlanan kim varsa, ‘ViskiRing’ onlarındır

Şiirleri Varlık Bireylikler ve Hayal de yayımlanan ve daha evvel ‘Göğe Nesil Bizimbahis Lazım’ ‘Devrimci Selam’ ve ‘Saygılarımla’ ‘Cinnetzede’ ‘Panik Seyir’ ‘Her Hayat’ ve ‘Kendime Bir Yer’ kitapları okurla buluşan müellif ‘ViskiRing’ ile birinci sefer bir roman kaleme aldı

Ahmet Güneş’le ‘ViskiRing’i konuştuk Bizbet

Attila İlhan Her müellifin ikinci romanı aslında birinci romanıdır Zira muharrir birinci romanında kendi öyküsünü anlatmaktan kendini alamaz der ‘ViskiRing’ romanında Ahmet Güneş’in öz ömrü ile bağdaşan büyük bir kısım Birebin olduğu fikrimi Attila İlhan’ın bu saptaması üzerinden kıymetlendirmek gerekirse neler söyleyebilirsiniz

Kuşkusuz kendimden aktardığım şahit olduğum olaylar var bu romanda Tekrar tıpkı formda kurguladığım yahut yazarken aklıma gelen şahıslar de Betzula oldu Yazarken hem kendime yaklaşıyordum hem de uzaklaşıyordum birtakım kısımlarda Bu yüzden kıssa hem benim hem de benim dışımda kalan herkesin Attila İlhan ın bu saptaması yerinde ve devamı da var İnsan bir ömür uzunluğu kendini yazabilir yazmış da ‘ViskiRing’i yazmadan evvel bir roman yazmıştım ve orada kendi öyküm ziyadesiyle vardı Kurguya başvurdum bu yüzden ancak içinden çıkamadım Zati içime sinmediği için de bu romanı yazdım Bu manada ‘ViskiRing’ benim birinci romanım sayılmaz lakin bundan sonra da kendi öykülerimi yazmak istiyorum

‘ViskiRing’ ile çıktığımız seyahatin derinlerine inecek olursak kahramanımız ‘Zahmet Güngör’ ve yaratıcısı bir yere varmak için mi gidiyordur yoksa yalnızca gidiyor mudur Bir başka deyişle sizin için kıymetli olan yolda olmak mıdır yoksa varmak mıdır

Bu kitap okuyana yoldaş olsun istedim Yol mefhumu şiirde ve romanda üzerinde durduğum neredeyse dilimden düşürmediğim bir olgu Ben hayatım boyunca gitmeyi sevdim daima Bu gitmek kaçmayı da kovalamayı da kapsıyor Ne olursa olsun insan gidendir Bir başkası de yolun beşere öğrettikleridir İnsan kendine varır bir başka manasıyla da kendinden kaçmayı da hesaba katar Ben insanın yolda daha bir insan olduğunu düşünüyorum İki kişiyi de düşünürsek yan yana yaptığı seyahat onları daha bir yakınlaştırır

Zahmet Güngör ü bir seyahate çıkardım fakat açıkçası bir pusulası yoktu Hatta tahliye etmek yerine yolda ringin içinde çıkan bir yangınla ölmesini bile diledim Sonra nedense vazgeçtim Yolda olmak varmaktan ötedir benim için zira yol değişir değiştirir

‘BU KİTAP BİR YOL HİKÂYESİ’

Ağırlık olarak müşahede iç hesaplaşma tespit iğneleme ve sayıklamalardan oluşan ‘ViskiRing’ muhakkak başlı yerlerde William Genazino romanlarını anımsattı bana Bu halde ilerleyen bir romanda okuyucunun kıssadan kopmamasını sağlamanın büyük bir ustalık gerektirdiğini düşünmekle bir arada bir noktadan sonra o ring aracının içerisinde kent şehir gezdiğimi hissetmeye başladım Bu bir yol midir Sistemse şayet püf noktaları nedir

Genazino yu maalesef geçen sene lakin okuyabildim Çok da sevdim oradaki insanlık hallerini ve muharririn kalemini Benzemek hoş oldu hoşuma da gitti ukalalık olarak anlaşılmayacaksa

Bu kitap bir yol kıssası ve okuru da dolaştırsın isterim Diyaloglardan biraz kaçındım zira muharrir ister istemez gevezeliğe düşer metinde ‘ViskiRing’i yazarken en çok korktuğum şey buydu Öteki karakterlerin müşahedesi daha kıymetli geldi bana Bile isteye yaptığım bir formül değildi aslında lakin sonuçta amatör ruh her vakit yeniye yakındır Hiçbir kısımda profesyonel olmak istemem ve didaktik metinler diğer bir kapatılmaya kapı açıyor Bu yüzden teknikten öte lisan ve form olarak daima mizahla kendime yol açmaya çalıştım Zahmet mizahi bir yolda gitti daima

ViskiRing Ahmet Güneş 143 syf Holden Kitap 2022

Kimilerinin bildiği bazılarının bilmek istemediği bazılarının ise hayatının temelini oluşturan bürokratik açmazlar ‘ViskiRing’ ile hayli sert tıpkı vakitte mizahi bir lisanla hicvedilerek devletin ipliği pazara çıkarılıyor Bu pencereden bakacak olursak ViskiRing kimlerin sesi olmuştur kimler ismine konuşmuştur

Genelde hafızayı yani olanları hükümranlar muharrir Ben de buna bu romanla itiraz ediyorum Kendi öykümüzü kendimiz yazmalıyız En başta kendi adıma konuştum ancak ses veren olursa bir arada bağırıp çağırabiliriz her yerde Okuyan öfkelensin isterim tekrar tıpkı biçimde gülsün de Dışlanan dışarıda kalan kim varsa bu kitap onlarındır

Romanda Antonin Artaud William Blake Samuel Beckett üzere müelliflerden birtakım alıntılar var Bu müelliflerin varsa ekleyecekleriniz ile birlikte hayatınıza edebiyatınıza yazarlığınıza olan katkısından bahseder misiniz

Tabii ki Dostoyevski illaki Tolstoy diyebilirim en evvel Samuel Beckett James Joyce Edgar Alan Poe Gustave Flaubert John Fante Rainer Maria Rilke Henry Miller Antonin Artaud Sadık Hidayet Michel Foucault Walter Benjamin birinci aklıma gelen ve yazarlıktan öte beni bir okur olarak çok etkilemiş isimler Her birinin benim üzerimde emeği var bu kitapta da bu saydıklarımın emeği çok Hala de yeni okuduklarımdan etkileniyorum

‘Zahmet Güngör’ ya uyumuyor ya uyukluyor ya da tilki uykusuna dalıyor Bu bana Jean Paul Sartre’ın Duvar hikayesini anımsattı Bu hikayede sabah idam edileceğini bilen karakterimiz son gecesinde uyumayı reddederek ‘yaşam’ın yakasına yapışıyor Pekala ‘Zahmet Güngör’ neden uyumuyor

Evet uyutmuyorum zira senin de dediğin üzere bir şeylerin yakasına yapışmış Bu yapışma hali bu hiç uyumama en çok ona yakışır Tekinsiz bir ortamda ve kendisiyle yalnız kalmaktan da korkuyor Bu yüzden uyumak ona yakışmaz Bir oburu de insanın tekinsiz yanını vurgulamak istedim Gerçek manada insan tekinsiz bir varlık Günümüz insanı aslında farklı nedenlerle de olsun daima huzursuz ve merak içinde uyur Zahmet de tekinsiz bir ülkede yaşayan huzursuz bir insan evladı bu yüzden uyumayı ona yakıştırmadım Nihayetinde bir devrimci ve güvenmediği bir sistemin kapanında Daima çıkacağını da düşünüyor neredeyse emin

”VİSKİRİNG’ ÇOK MÜSTEHCEN BİR ROMAN’

Yönetmen Michael Haneke verdiği bir röportajda Ne vakit dehşet uyandıracak bir şey göstermek zorunda kalsam uzaktan çekiyorum Acının yakından gösterilmesi bence müstehcendir diyor ‘ViskiRing’in geniş kitlelerin uzak kaldığı dehşet uyandırıcı sorunları yakından gösteren ‘müstehcen’ bir roman olduğunu söyleyebilir miyiz

Bu tespite katılıyorum ‘ViskiRing’ çok müstehcen bir roman zira hayatın kendisi müstehcen bence Okuyanın da bu müstehcenliğe eşlik etmesi gerekiyor Kimi yerler çok sert birtakım yerler rahatsız edici Fakat hayatı yazıyorsam hayatın içinde olanı yazıdan esirgeyemem Bu açıdan baktığımızda tüm açıklığıyla müstehcenliğiyle üstümüze üstümüze gelen bu hali yazı ile bırakmak istedim Makûs mü ettim daha sonra yadırgar mıyım bilmiyorum Sert metinleri seviyorum onlar olmasa şimdiden daha sert iki yüzlülüğe maruz kalırız Herkes yaptığından kuşkulu herkes yaptığına yabancı Bize yakınlık açıklık ve çıplaklık lazım hem de daha çok

‘Viskiring’ birinci ve tek roman olarak mı kalacak

Keşke bu türlü bir şey olsaydı Maalesef yeni roman yahut romanlar olacak Yarım bıraktığım hala üstünde çalıştığım romanlar var Hayal ettiğim kitaplar da var Yani ‘ViskiRing’ birinci olmayacak devamı da gelecek

Romanda en beğendiğim noktalardan birisi de meczuplar oldu Pekala bu coğrafyanın asıl meczupları kimlerdir Bir ring aracının içinde hangi meczuplarla seyahat ediyoruz nereye gidiyoruz

Ring boyunca ortaya çıkan bir yerden bir yerlere giden tüm karakterler yani meczuplar aslında bu çağın kahramanları İnsan gündelik hayata bakınca meczupluğu ve aklı diğer türlü düşünüyor Kapatılan beşerler bizleriz Bugün binlerce insan ipe sapa gelmez nedenlerden ötürü cezaevlerinde Zalim bir insan evladı hiç karşılaşmadığı bir insan için tüm etrafı için bir karar veriyor ve bunların hepsi yasal Lakin öteki taraftan bu sisteme bu sistemin aklına küsenler ve öteki yollar arayanlar mühürlenip kafesleniyor İşte burada akıl kıstas aramıyor Geçmişte ve günümüzde manyak despotlar izaha gerek duymadan ve yasalar bularak dünyanın sonuna koşabiliyor

Diğer taraftan ise mecnunluk her vakit ilgimi çekmiştir Benim doğum büyüdüğüm ilçede Mardin Derik te meczupların heykelini yapmışlar Günümüz insanı meczup dediğinden kaçarak kendi hapishanesini kuruyor Devletlerin iktidarların amacı de bu Romandaki meczuplar yol arayan yolcular Günümüzün devrimcileri ise itiraz eden isyan eden direnen her kesim Kürtler bayanlar Aleviler öğrenciler çalışanlar LGBTIQ bireyler çocuklar ve birçok kesim Bu dünyanın aklına küsenleri de seviyoruz bu dünyanın aklını lağvetmek isteyenleri de

Ahmet Güneş’in şair ve romancı kimliğini ele alacak olursak hangisi daha baskın çıkar Bu türlü bir ayrımı gerçek buluyor musunuz

Şiir benim her vakit birinci göz ağrım Onu bırakmak istemiyorum o da beni bırakmasın lütfen Roman ise çok farklı bir tecrübe ve ben bu roman yazarlığında şimdi yola çıkmış biriyim Bu yolda da yürümek isterim İkisi farklı disiplinler olduğu için ve birbirini beslediği için keskin ayrımlardan kaçarım Roman yazarken bol bol şiir okudum şiir yazarken de roman okuyorum Birlikte yürümeye başladık bence Roman şiir ve ben Yol arkadaşlığımızda bakalım kim yorulacak ya da kendi yolunu bulacak Ben de merak ediyorum

Kitabı okuyanlardan aldığınız reaksiyonlar geri dönüşler nasıl

Kitabı okuyanlar büsbütün kurguya yer bırakmayacak halde gerçek sanıyor Bu şu manaya da geliyor aslında kurgu da gerçeğe dahil ve anlatılan olaylar bu ülkede yaşandı ve yaşanıyor Gelen yorumlarda gülen de oluyor öfkelenen de Istırap duyan da var